درمان ارتودنسی اغلب برای بهبود ظاهر و تراز بندی دندانهای کج، بیرون زده یا شلوغ و اصلاح مشکلات جویدن دندانها استفاده میشود. مرتب کردن دندانها راه حلهایی دارد که یکی از بهترین روشها انجام ارتودنسی است. درمان ارتودنسی معمولا پس از شروع رویش آغاز میشود. ارتودنسی دندان مشکلاتی مانند وجود فاصله بین دندانها، دندانهای دو ردیفی و دندانهای به هم ریخته را اصلاح میکند.در این مقاله به بررسی ضروریات ارتودنسی می پردازیم.
در صورتی که مشکلات فرد جدی باشد، باید حتما برای اصلاح دندانهای خود اقدام کند؛ در غیر این صورت آسیبهای جدی برای او به وجود میآید. یکی از راههای تشویق و ترغیب افراد بهویژه کودکان و نوجوانان به استفاده کردن از ارتودنسی، ارتودنسیهای رنگی است. در واقع بریس های ارتودنسی همیشه به رنگ خاکستری نیستند؛ بلکه میتوانند رنگهای مختلفی داشته باشند مانند ارتودنسی سبز، ارتودنسی چند رنگ و ارتودنسی سفید است. در این مقاله سعی داریم ضروریات انجام ارتودنسی را به طور کامل شرح دهیم.
هدف از انجام ارتودنسی برطرف کردن مشکلات فکی و دندانی است که این عمل توسط متخصص ارتودنسی انجام میشود. ارتودنسی دندان به دو دسته کلی تقسیم بندی میشود، ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک. بریس های ارتودنسی شامل سیمها، نگینهای نصب شده روی دندان یا به راکتها و کش های ارتودنسی هستند، دسته دوم پلاکهای متحرک ارتودنسی هستند. زمانی که از ارتودنسی رنگی صحبت میکنیم، منظور ما بریس های ثابت ارتودنسی است، یعنی واژه ارتودنسی رنگی فقط برای انواع ثابت آن به کار میرود.
ارتودنسی فواید زیادی دارد که عبارت اند از:
بسیاری از افراد دندانهای شلوغ یا کج دارند و یا دندانهای آنها هنگام گاز گرفتن به درستی عمل نمیکنند. این مشکلات میتواند به معنای آن باشد که تمیز نگه داشتن دندان و لثه دشوارتر است و ممکن است دندانهای شما آسیب بینند. در برخی موارد قرارگیری غیر طبیعی دندانها و فک میتواند بر شکل صورت شما تأثیر بگذارد. ارتودنسی همچنین میتواند به درمان سایر مشکلات سلامتی مانند شکاف لب و کام نیز کمک کند.
ارتودنسی شامل استفاده از بریس برای اصلاح موقعیت دندان است. درمان دقیق به مشکل دندانهای شما بستگی دارد. در تعداد کمی از موارد ممکن است مجبور باشید از پوشش سر استفاده کنید، یا سنجاقهای کوچکی را به طور موقت در فک خود قرار دهید و همچنین بریس داشته باشید. اگر دندانهای شما بسیار نزدیک به هم باشند باعث پیچ خوردگی یا هم پوشانی دندانها میشود و ممکن است لازم باشد که به عنوان بخشی از درمان دندانها را بردارید.
طول دوره درمان به میزان پیچیده بودن مشکل بستگی دارد، اما معمولا بین 18 تا 24 ماه است. پس از پایان درمان باید از مهاربند استفاده کنید. این حالت معمولا قابل جابجایی است و باید هر شب پوشیده شود تا دندانهای شما در موقعیت جدید خود قرار گیرند. معمولا حداقل 12 ماه استفاده میشوند اما متخصص ارتودنسی به شما مشاوره میدهد. گاهی اوقات ممکن است یک سیم نازک به طور دائمی در پشت دندانهای شما ثابت بماند تا در جای خود قرار بگیرد.
مهمترین عارضه ارتودنسی ایجاد لکههای سفید روی دندان است که نشانه اولیه پوسیدگی دندان است. این عارضه میتواند هنگامی اتفاق بیفتد که اسید از پلاک تولید شود که روی دندان و اطراف بریس شما جمع میشود. تمیز کردن دندان و بریس میتواند زمان بر باشد، اما برای جلوگیری از ایجاد نشانههای دائمی روی دندان، برداشتن بریس لازم است.
تمیز نگه داشتن دندان و لثه برای بسیاری از افراد با لوازم خانگی مشکل است، بنابراین در طول درمان مسواک زدن لازم است. ممکن است متخصص ارتودنسی برای کاهش خطر پوسیدگی دندان استفاده از خمیر دندان حاوی مقدار زیادی فلوراید یا دهان شویه را توصیه کند. همچنین باید سعی کنید از مصرف غذاهای شیرین و نوشیدنیهای گازدار خودداری کنید.
ایمپلنت های ارتودنسی با قطر یا طول کاهش یافته میتوانند به عنوان ثابت یا متحرک باشند که شامل نگه دارنده مستقیم یا غیرمستقیم است.
نگه دارنده مستقیم، توسط عناصر ساپورت یا سازههای خاص به ایمپلنت نصب میشود و نیرویی را مستقیما بر روی دندان یا گروهی از دندان ها وارد می کند که در حین درمان جابجا نشوند.
ایمپلنتهای دندانی معمولی ابعاد زیادی دارند و ممکن است فقط برای لنگرگاه ارتودنسی در بیمارانی که پس از کشیدن دندان فاصله دارند مناسب باشد، جایی که ممکن است گزینههای مناسب نه تنها برای بازسازی پروتز دندانهای از دست رفته استفاده شود، بلکه به عنوان لنگرگاه مطلق برای ارتودنسی مختلف نیز عمل میکنند. علاوه بر این ایمپلنتهای تیتانیوم آهنی با کاهش طول وارد شده در کام میتوانند لنگرگاه ثابت را فراهم کنند.
در بسیاری از بیمارانی که نیاز به دیستالیزاسیون فک بالا دارند، مناسب ترین قسمت برای قرار دادن ایمپلنت کام است.
اگر در طول درمان به درستی از آنها مراقبت نکنید، دندانهای شما آسیب میبینند. این در حالی است که بریس ها به دندانها صدمهای نخواهند زد، اما تمیز کردن نامناسب، استفاده از غذاها و نوشیدنیهای شیرین باعث آسیب دائمی دندانهای شما میشود. براکتها، سیمها و مهاربند ها میتوانند غذا را به دام بیندازند و باعث ایجاد پلاک بیش از حد معمول شوند؛ بنابراین شما باید دندانها و لوازم خود را کاملا تمیز کنید.
تراز کننده های پلاستیکی سخت و شفاف هستند که برای صاف کردن دندان ها استفاده می شوند. مجموعه های مختلفی از ردیف های مخصوص قالب ریزی شده و کمی متفاوت برای هر بیمار ساخته شده است. هر ست دو هفته پوشیده می شود تا اینکه با ست بعدی جایگزین شود.
ترازکننده ها از پلاستیک شفاف ساخته شده اند، بنابراین تقریبا قابل مشاهده نیستند. این به این معناست که کسی متوجه عمل ارتودنسی شما نمی شود. برای حصول بهترین نتیجه باید از ردیف کننده ها 22 تا 23 ساعت در روز استفاده شود. آن ها می توانند به راحتی برای خوردن، آشامیدن، مسواک زدن و تمیز کردن بین دندان های شما برداشته شوند. قبل از انجام این روش درمانی باید تمام دندان های بزرگسال خود را داشته باشید.