دستیابی به دندان هایی زیبا و ردیف شده از طریق انجام ارتودنسی، علاوه بر این که نیازمند صرف زمان زیادی است، هزینه های زیادی را نیز به شما تحمیل خواهد کرد. به همین دلایل است که متخصصین در زمینه دندانپزشکی، در تلاش هستند که با انجام روش هایی از ایجاد مشکلات و ناهنجاری های دندانی مثل مال اکلوژن ها، از همان سنین کودکی پیش گیری کنند و یا شدت این مشکلات ایجاد شده را در آینده کاهش دهند. این امر با انجام ارتودنسی پیشگیرانه محقق خواهد شد.
دندان پزشکان، با استفاده از یک برنامه ی صحیح و مفید، به بهبود وضعیت دهان و دندان ها در کودکان کمک می کنند. انجام این کار نیازمند انجام معاینات دندانپزشکی در سنین کودکی است؛ زیرا در صورتی که مشکلات دندانی در سنین پایین تر تشخیص داده شوند، در آینده می توان با صرف زمان و هزینه کمتری آن ها را برطرف کرد. در این حالت، دندانپزشک می تواند با انجام یک سری اقدامات و مراقبت های پیش گیرانه، از شدید شدن این مشکلات جلوگیری کند یا حداقل سیر پیشرفت آن ها را کندتر کند.
تعدادی از روش هایی که در ارتودنسی پیشگیرانه برای پیشگیری از شدت یافتن ناهنجاری های دندانی استفاده می شوند، عبارتند از:
استفاده از فضا نگهدارنده ها در واقع یک روش پیشگیرانه در راستای جلوگیری از رشد دندان های دائمی در محل نامناسب است. دندانپزشکان بر این باورند که وجود دندان های شیری، به رشد دندان های دائمی در محل مناسب خود کمک می کند. در صورتی که بیمار یکی از دندان های شیری خود را پیش از موعد مناسب افتادن آن از دست بدهد، ممکن است دندان های مجاور این دندان افتاده، جابه جا شده و به جای خالی ایجاد شده شیفت پیدا کنند. در این حالت فضای کافی برای رشد دندان دائمی وجود نخواهد داشت. در این حالت، ممکن است از بیرون زدن دندان دائمی جلوگیری شود و یا شلوغی و بهم ریختگی بیش از حد دندان ها اتفاق بیفتد.
در چنین شرایطی، دندان پزشک شما از یک فضا نگهدارنده استفاده می کند و فضای خالی ایجاد شده در اثر افتادن زودتر از موعد دندان شیری را به کمک آن پر می کند. فضا نگهدارنده تا زمان جوانه زدن دندان دائمی داخل دهان بیمار باقی می ماند تا فضای لازم برای رشد دندان دائمی حفظ شود. این کار باعث می شود که دندان دائمی در محل مناسب خود رشد کرده و کودک از انجام درمان ارتودنسی در آینده بی نیاز شود و یا حداقل نیاز را به انجام درمان داشته باشد.
با انجام ارتودنسی پیشگیرانه در سنین پایین تر و کودکی، می توان از شلوغی بیش از حد دندان ها جلوگیری کرد یا آن را به میزان قابل توجهی کاهش داد. در صورتی که دندان های دائمی جلویی بیرون آمده باشند، یعنی در حدود شش سالگی، می توان با انجام ارتودنسی پیشگیرانه، جهت رشد دندان ها را کنترل کرد. برای این کار باید کودک شش ساله خود را به مطب دندانپزشک ببرید و از دندان پزشک کمک بخواهید. در این حالت دندانپزشک، دندان های کودک شما را به طور کامل و دقیق معاینه خواهد کرد و به شما خواهد گفت که آیا کودک شما کاندید مناسبی برای انجام عمل ارتودنسی پیش گیرانه می باشد یا خیر. در این حالت، انجام ارتودنسی پیش گیرانه از طریق ایجاد فضای کافی برای رشد دندان های دائمی در دهان کودک، شکل می گیرد.
هر یک از دندان های شیری، در زمان مناسب خود می افتند. افتادن دندان های شیری باعث می شود که فضای کافی در دهان برای رشد دندان های دائمی فراهم شود. حال اگر دندان های شیری در زمان مناسب نیفتند و داخل دهان کودک شما باقی بمانند چه اتفاقی می افتد؟ و در این صورت باید چه کار کرد؟
اگر دندان شیری کودک شما، در زمان مناسب نیفتد، ممکن است دندان های دائمی برای بیرون زدن به آن فشار وارد کنند. در این صورت امکان دارد دندان های کودک شما روی هم روی هم و شلخته شوند و دندان دائمی او در محل مناسب خود، رشد نکند. در این حالت دندانپزشک می تواند با کشیدن دندان شیری کودک شما، فضای کافی و مناسب برای رشد دندان های دائمی را در دهان او ایجاد کند و از این طریق از شلوغی و بهم ریختگی بیش از حد دندان ها جلوگیری کند.
مکیدن انگشت شست در سنین خردسالی و کودکی و پیش از رشد دندان های دائمی، می تواند باعث شود که دندان های دائمی موجود در فک بالا، به سمت جلو رشد کرده و اوربایت شدید ایجاد شود. در این حالت، کودک در سنین بزرگسالی نیاز پیدا خواهد که بر روی دندان های خود، ارتودنسی انجام دهد.
با بهره گیری و استفاده از یک سری از ابزار و لوازم دندان پزشکی، می توان مانع از مکیدن شست توسط کودک شد و به این وسیله از ایجاد مشکلات و ناهنجاری های مربوط به دهان و دندان او در آینده، جلوگیری کرد.
سربندها یا هدگیرهای دندان پزشکی، ابزارهایی هستند که از طریق آن ها می توان رشد مولارهای بالایی و پایینی را کنترل کرد. با انجام این کار، این مولارها کاملا با هم فیت می شوند و از بروز ناهنجاری های احتمالی در آینده، جلوگیری می شود. استفاده از این هدگیرها همچنین می تواند یک فضای اضافی برای رشد دندان های دائمی فراهم کند. استفاده از این هدگیرها به صورت موقتی بوده و در خانه انجام می شود و حتی هنگام خواب نیز باید از آن ها استفاده کرد.
پیشگیری بهتر از درمان است. اگر در سنین پایین تر و کودکی به سلامت دهان و دندان های فرزند خود توجه کنید، مسلم است که در آینده، او با مشکلات کمتری مواجه خواهد شد و نیازمند درمان های طولانی و پر هزینه نخواهد بود. بنابراین بهتر است پیش از کامل شدن رشد دندان های کودکتان و برای ارتقا سلامت و بهداشت دندان های او، مرتبا او را نزد دندانپزشک کودکان ببرید تا وضعیت دندان های او را بررسی کند.
بیشتر بخوانید :